WISIOREK RÓŻA WIATRÓW

Róża wiatrów, nazywana inaczej różą kompasową była amuletem żeglarzy, gdyż stanowiła symbol bezpiecznego powrotu do domu. Przez praktykantów magii chaosu uznawana była za potężny talizman, a jej siła przenikała całą przestrzeń kosmosu. Przez Masonów natomiast nazwana została niewyobrażalnie płodną próżnią i była znakiem równouprawnienia.

Róża wiatrów z racji na żywioł, który określa symbolizuje źródło energii, siłę napędową, rozpęd, gwałtowność, porywczość, próżność, pychę oraz żądzę. W polskim więziennictwie oznaka recydywy.

Róża wiatrów jest graficznym wyobrażeniem rozkładu kierunków wiatrów, zwykle 4, 8, 12, czasem 16. Cztery główne wiatry związane są z czterema temperamentami, czterema elementami, czterema porami roku. Wieża Wiatrów astronoma Andronikosa z Kyros. zbudowana ok. 40 p.n.e. była ośmioboczna, a każda jej ściana odpowiadała kierunkowi jednego z ośmiu wiatrów. Jest to jeden z najlepiej zachowanych pomników starożytności. Jeden z wczesnych zapisów o użyciu róży składającej się z 12 kierunków wiatrów, pochodzi od Timostenesa z Rodos, greckiego admirała żyjącego w III w. p.n.e.

Pierwsi określenia tego używali już Etruskowie i w prymitywnej postaci umieszczali na swoich mapach. Pierwsze wzmianki o wiatrach znajdujemy u Homera oraz w księgach Starego Testamentu.